Eén van de fascinerende voordelen aan een vader die èn boekengek èn een bevlogen docent Levensbeschouwing is, is dat er bijna altijd wel een interessant boek op tafel ligt. Zo valt vandaag mijn oog op een brandweerwagenrood boek dat tussen de kranten ligt. ‘Drive’ heet het, van een mij onbekende schrijver en wetenschapper Daniel Pink.
Eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik begonnen ben met de samenvattingen die achterin het boek staan, maar feit wil: ik ben gemotiveerd om verder te lezen.
“Vergeet alles wat je weet over hoe je mensen moet motiveren, het zit anders in elkaar dan je dacht. In dit nieuwe boek van Daniel Pink is sprake van een paradigmawisseling. Het geheim van goed presteren en van plezier en zin in je leven en werk is de diep gevoelde behoefte bij ieder van ons om ons eigen leven te bepalen, nieuwe dingen te leren en te creërenen bij te dragen aan zinvolle zaken: de intrinsieke motivatie. Pink beschrijft heel duidelijk wat er scheef zit tussen de wetenschappelijke inzichten en dat wat wij in onze organisaties en thuis nog elke dag doen als het gaat om mensen motiveren. De oude manier van belonen en straffen werkt helemaal niet meer voor de meeste taken die we uitvoeren. Mensen raken minder betrokken bij wat ze doen, erger nog, ze leveren slechtere kwaliteit af. Kijk maar naar de bonuscultuur bij bedrijven. Pink neemt ons mee op een reis langs bedrijven, onder nemers en wetenschappers.”