Einstein zei “Education is what remains after one has forgotten everything he learned in school.”
Zo. Lees de zin nu nog eens. “Education is what remains after one has forgotten everything he learned in school.”
Toen ik de zin de eerste keer las dacht ik ‘zo, het zal je maar gezegd worden als docent’ en dus las ik hem een tweede keer en toen dacht ik ‘wow, het zal je maar gezegd worden als docent.’ Want het is wel waar. Hoe je leerlingen iets leert is minstens net zo belangrijk als wat je ze leert. Want wat ze moeten leren staat in boeken. Staat zwart op wit, misschien met een plaatje hier en daar. Maar de uitleg, het verhaal, de geschiedenis of het belang, de menselijkheid achter die woorden die komt van de docent, en die is daardoor van onmiskenbaar groot belang.
Dus bij deze neem ik mijn hoed af voor die docenten die naast hun lesstof ook de moeite nemen, die het aandurven, om een schoolproduktie op te zetten. Want ook daarin gaat het niet alleen om dat men zijn tekst en zijn mise-en-scene kent, maar om wat de leerlingen erdoor wijzer worden. En dat is een heleboel.