Artikel vluchtelingenkerstmusical Trouw
Vijf vragen over een vluchtelingenkerstmusical – Nicole Besselink
Mauro, inspiratiebron voor scholieren
Natuurlijk je kunt tijdens de kerstmusical weer het verhaal van de geboorte van Jezus opvoeren. Kribbe op het podium, Maria en Jozes ernaast, nog een os, ezel en engel. Kan, maar niet echt actueel vindt Eva Mathijssen (34) van schrijversbedrijf ‘De Schoolmusical’. Ze schreef daarom voor middelbare scholen ‘De jeugd van tegenwoordig’, geïnspireerd op het verhaal van Mauro.
Wat is de plot?
‘Het gaat over een klas die tijdens een les geschiedenis hoort dat hun klasgenootje Khadiza terugmoet naar Irak omdat ze is uitgeprocedeerd.* De leerlingen denken dat ze daar niets aan kunnen doen, totdat hun geschiedenisleraar hen confronteert met een film uit 1969 (…) Aangestoken door zijn enthousiasme organiseren ze iets: geen sleep-in, maar een stay-awake, omdat ze wakker liggen van de situatie van hun klasgenootje. Uiteindelijk moet Khadiza toch terug, tot teleurstelling van de klas. Maar ze steekt haar klasgenoten een hart onder de riem. Ze zal nooit vergeten dat die voor haar in beweging zijn gekomen.’
Waarom past dit verhaal juist in een kerstmusical?
‘Ik wilde altijd al een keer iets doen met de situatie van iemand als Mauro. Zijn lot trek ik me heel erg aan. Het is alsof je een zaadje plant, water geeft, laat groeien en dan ineens uit de grond trekt en in nieuwe aarde zet. Vind je het gek dat de blaadjes dan gaan hangen? We vinden het ook mooi om een kerstmusical te koppelen aan een goed doel. Dat past bij de kerstgedachte. Vorig jaar ging onze musical over daklozen en hebben we scholen opgeroepen geld in te zamelen voor de lokale daklozenopvang. Dit jaar werken we samen met Vluchtelingenwerk.’
Wat moeten scholieren ervan opsteken?
‘Wat ik erg hoop, is dat scholieren zich het lot van vluchtelingen zullen aantrekken. Dat ze erbij stilstaan dat er op hun school ook vluchtelingen zitten. En ik wil ze meegeven dat je in beweging moet komen als je iets wil veranderen. Eén korrel zand kan een woestijn verplaatsen. Het duurt even, maar het kan.”
Waarom noemen jullie Mauro zo expliciet in de aankondiging?
‘Mauro is een herkenbaar voorbeeld van een jonge vluchteling. Iedereen herinnert hem als die jongen die in het nieuws was omdat hij terug moest naar Angola. Mensen kwamen massaal voor hem in beweging. Dat vormde voor mij de trigger om deze musical te schrijven.’
Toch voelt de aankondiging van ongemakkelijk: een musical over jonge asielzoekers met ‘frisse dialogen’ en ‘lekkere muziek’.
‘Waarom zou theater niet met frisse dialogen en lekkere muziek serieuze verhalen mogen vertellen? Je moet jongeren amuseren en taal gebruiken die dicht bij hen ligt. Het is niet ‘Mauro de musical’. Het gaat om een klas die zich het lot van een vluchteling aantrekt. Het is ook geen exploitatie van het lot van Mauro. We gebruiken hem als voorbeeld. Het is heel tragisch voor hem, maar als je zijn naam noemt, weet iedereen waar het over gaat. Ik zou willen dat het niet zo was, maar Mauro is toch bijna een nieuw Nederlands begrip.’
———-
Meer informatie over ‘De jeugd van tegenwoordig’
Meteen ‘De jeugd van tegenwoordig’ bestellen?
*Khadiza is niet uitgeprocedeerd, haar situatie ligt iets anders.